Chiny Dynastie Przewodnik

założona przez klan Manchu w obecnym Mandżuria, dynastia Qing (Ch ' ing) rozpoczął swoje panowanie w Chinach, kiedy siły zbrojne Mandżurii zdobyły stolicę Ming, Pekin w 1644 roku, aż do rewolucji Xinhai (1911) i abdykacji jego ostatniego cesarza (1912).
była to ostatnia dynastia Chińska, z cesarzem Shunzhi (trzecim z dynastii Qing) jako pierwszym panowaniem Qing w Chinach (1644-1661)., Dynastia Qing osiągnęła niezwykłą ekspansję terytorialną, osiągając znaczące wyniki nawet w sztuce i literaturze.

ostatnie dekady XIX wieku były nękane militarnymi porażkami z Europą i Japonią, konfliktami wewnętrznymi i poważnymi kryzysami gospodarczymi.

władcy Mandżu wprowadzili zwyczaj „ogona” i golenia włosów na czole, aby symbolizować lojalność wobec dynastii., Cesarz Kangxi, który odziedziczył tron w wieku ośmiu lat w 1661 roku, panował przez 60 lat, stając się jednym z najbardziej niezwykłych cesarzy Qing, zapoczątkowując złoty wiek dynastii. Słynny był jego waleczność wojskowa i jego miłość do literatury, filozofii i nauki, a jego zainteresowanie kulturą Zachodu.
produkcja porcelany osiągnęła szczyt swojego rozwoju w okresie dynastii Qing, z ponad 100 000 rzemieślników w branży. Porcelany tego okresu to „niebieski i biały”, wucai, „błękitne niebo”, susancai, „famille rose” itp …, W tym okresie chińska porcelana była źródłem wielkiej dumy wśród ludzi.
w XIX wieku Dynastia Qing zaczęła zamykać swoje rynki z Europą lub ograniczać eksport jedwabiu, herbaty i opium, stwarzając trudności ekonomiczne dla rzemiosła i rolnictwa. Z trudną gospodarką dynastia nadal słabła, a bunty ludności były wyrazem niezadowolenia przeciwko dynastii (1850-1864: Bunt Taiping)., Ponadto Qing zostali pokonani podczas wojen opiumowych przeciwko Wielkiej Brytanii (1839-1842), Francji i Wielkiej Brytanii (1858-1860) oraz Pierwszej wojnie chińsko-japońskiej (1894-1895).

nawet „Bunt bokserów” z lat 1899-1901 był ruchem antydynastycznym przeciwko Europejczykom i nawróconym na chrześcijaństwo.

ostatecznie w 1911 roku Sun Yat-sen poprowadził powstanie Wuchang (rewolucja Xinhai), które obaliło dynastię Qing, kończąc tysiące lat dynastycznego panowania cesarskiego.